Papatya

Kalemim kırıldı, sayfa yırtıldı
Bana neyi söyletmiyorsun Papatya?
İçimde boy boy korkular var, halaya durmuşlar, en öndeki şerefsizin mendili liderliğinde tepiniyorlar
İçim eziliyor bazen.

Bakıyorum da, iki insan birbirinin yalnızlığını çalıyor
Ne çok şey anlatıyorlardır kim bilir değil mi Papatya?
Öğretmek istiyorlardır, kendi fikirlerini, deneyimlerini
Herkes karşısındakine kendi tanrısını kabul ettirmeye çalışıyor sevgili çiçeğim!

Ne bileyim…
Sırf yazmak için
Yazdım işte…
Yanımda olsan sesimi çıkarmazdım bile

Yorum bırakın